Wandelroute Imstenraderbos, bij Heerlen (geel)

In dit fraaie, eeuwenoude loofbos spelen machtige beuken en zomereiken de hoofdrol. Dankzij de voedselrijke bodem en de hoge leeftijd van de bomen (sommige bomen stammen uit het einde van de 18e eeuw) staan hier waarschijnlijk de hoogste en meest majestueuze beuken van Nederland! Het bos ligt op een steile helling van een erosiegeul, ook wel een grub genoemd. Schatten van de leeftijd van een boomOm precies te weten hoe oud een boom is moet je het aantal jaarringen tellen. Een jaarring bestaat uit een lichte en een donkere ring. De lichte ringen vormen zogenaamd voorjaarshout, in het voorjaar groeit een boom het snelst en daarom zijn die ringen ook meestal het breedst. De donkere ringen worden het zomerhout of late hout genoemd, deze ringen zijn veel smaller omdat de boom dan ook veel minder snel groeit.Zelf metenEen minder betrouwbare methode, maar die je wel zelf kunt gebruiken, is om de omvang van een boom te meten. Een beuk groeit op deze grond ongeveer 2 cm per jaar, dus als de omvang 2 meter is, is de boom 100 jaar oud.

Door de afwisseling van bos en weilanden kun je hier veel kans maken om dieren te spotten. Bij de poel komen bovendien regelmatig reeën drinken.Het weiland zelf is een ideaal jachtgebied voor buizerds en uilen, waaronder de bosuil en ransuil. In het bos huizen meerdere soorten vleermuizen. Op de akkers, graslanden en in landschapselementen als graften en (meidoorn)hagen, kun je vogels tegenkomen, zoals de patrijs, grauwe klauwier en grasmus.

Het Imstenraderbos is oorspronkelijk een eiken- en beukenbos met ondergroei van onder andere hulst. Die samenstelling is redelijk uniek in Nederland. Maar op deze plek kijk je naar een aantal dode sparren, die zijn aangetast door een keversoort. Het ziet er misschien wat mistroostig uit, maar Natuurmonumenten heeft deze sparren zoveel mogelijk laten staan voor vleermuizen en spechten die er leven of voedsel vinden.